Brandweervrouw Lucie aan het woord!

Geplaatst op: 7 maart 2019

Wanneer heb je besloten bij de brandweer te gaan?
Ik heb forensisch onderzoek gestudeerd in Enschede. In eerste instantie leek het me leuk om bij de politie te gaan, maar als buitenlander is dat moeilijk. Ik heb een Duitse achtergrond. Een hele goede tweede keuze was de brandweer. In de laatste fase van mijn studie ben ik aan een stage bij de Veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond begonnen. Toen ben ik bij Veilig Leven (toen nog Brandveilig Leven) beland, omdat team Brandonderzoek nog zo klein was. Brandonderzoek was eigenlijk wel waar ik in eerste instantie bij wilde. Ik zat toen ik bij Veilig Leven begon nog niet in de uitruk, ik draaide wel regelmatig mee op de beroepskazernes en toen is eigenlijk ook mijn fascinatie voor de uitruk begonnen. Ik hield het eigenlijk niet voor mogelijk dat ik ook brandweervrouw zou zijn. Voordat ik het wist zat ik bij de vrijwillige brandweer bij de Frobenstraat.

Wat was jouw beeld van de brandweer voordat je erbij zat?
Ik wist er weinig van af. Alles kwam een beetje op me af. Ik dacht dat het heel zwaar zou zijn en dat het echt een uitdaging zou zijn om tussen allemaal mannen te werken.

Wat zijn de dagelijkse werkzaamheden bij de brandweer
Elke week is weer anders. Een week kan bestaan uit kantoorwerk. Maar ik ben ook beleidsmedewerker bij afdeling Risicobeheersing, waar ik me inzet voor de verbinding met afdeling Veilig Leven. Daarbij komt dan nog brandonderzoek en de uitruk natuurlijk. Mijn vaste basis is nu kazerne Berkel en Rodenrijs waar ik als vrijwilliger ben aangesloten. Ik ben recent ook nog opgeleid als SIV-chauffeur (Snel Interventie Voertuig). Het klinkt als heel veel, maar het loopt niet allemaal tegelijk. Maar doordat ik zoveel verschillende functies bekleed, zie ik mooi de verbinding tussen alle facetten binnen de organisatie.

Wat vind je de leukste werkzaamheden?
Brandonderzoek vind ik het leukst. Het verbindt veel sporen binnen ons bedrijf. Daarnaast kan ik in die rol ook nog naar incidenten, wat heel spannend is. Ik mag hierbij ook met veel externe partijen samenwerken, zoals politie en verzekeraars. Dit maakt het gevarieerd. Ieder brandonderzoek is een raadsel, dan blijf je toch een beetje kind. Je bent lekker in het veld, buiten en tegelijkertijd probeer je dingen op te lossen.

Hoe heb je het ervaren om als een van de weinige vrouwen binnen de brandweer te komen werken?
Ik kwam in eerste instantie op kantoor terecht. Daar liepen ook niet veel vrouwen rond, maar dat is de afgelopen jaren wel meer geworden. Je hoeft er niks voor te doen, je krijgt als vrouw wel snel de aandacht, omdat er gewoon maar weinig rondlopen, zeker op de kazerne.

Ik kreeg al snel te horen dat er binnen de brandweer veel grappen over elkaar worden gemaakt. Dit is een omgangsvorm waardoor je eigenlijk wordt opgenomen in de groep. Hier ben ik inmiddels helemaal aan gewend. Daarnaast is dit ook een teken dat je als vrouw binnen de brandweer niet anders wordt behandeld dan een man. Iedereen binnen de brandweer is gelijkwaardig. Ik heb nog nooit andere ervaringen gehad. Ik spreek ook graag over een brandweermens in plaats van een brandweerman. Of vrouw natuurlijk. Bij ons staat voorop dat je hulpverlener bent!

Moet je als vrouw een schild hebben om bij de brandweer te werken?
Nee dat is niet nodig. Ik denk wel dat het goed is om je ervan bewust te zijn dat het er op een bepaalde manier aan toe gaat. De uitruk binnen de brandweer kan al best wel heftig zijn. Je maakt veel mee. Daarnaast heb je nog te maken met een mannenwereld. Mannen onderling praten op een bepaalde manier met elkaar en soms vergeten ze dat er nog een vrouw tussen zit.

Vind je de uitspraak ‘’one of the guys’’ toepasselijk voor jou?
Ik wil wel graag one of the guys zijn. Ik bedoel hiermee dat als ik op de kazerne kom, ook voor presentaties vanuit mijn rol als brandonderzoeker bijvoorbeeld, dan kom ik in mijn kazernetenue. Ik wil graag uitstralen dat ik ook een van hun ben. Ik zei het al eerder, ik gebruik graag het woord: brandweermens. Dat staat boven de man/vrouw verhouding. Iedereen binnen de brandweer brengt zijn eigen sterke punten in en dat is geslachtonafhankelijk. Ik merk wel dat de vrouwen binnen de kazerne meer zachte kanten inbrengen. Iemand die even wat zachter is en soms wat meer feeling heeft voor sociale zaken als het te lomp wordt is wel prettig. De mannen op de brandweerkazerne ontwikkelen ook steeds meer zachte kanten overigens.

Wat vind je over de hoeveelheid vrouwen bij de brandweer?
Op de kazernes zijn het er weinig. Elke kazerne heeft ongeveer 1 vrouw. Bij de vrijwilligers zijn het er iets meer, maar daar zijn de aantallen mensen ook groter. In Berkel en Rodenrijs hebben we ca. 50 vrijwilligers, waarvan 3 vrouw zijn. Veel te weinig.

Wat typeert een brandweervrouw volgens jou?
De brandweervrouw is een bepaald type vrouw om het zo maar te zeggen. In eerste instantie voelt iedereen zich binnen de brandweer hulpverlener. Dit is echt de brandweercultuur. Professionaliteit staat voorop. Als brandweervrouw ga je op in het geheel en dat staat los van het geslacht. Je bent professional en hulpverlener en deel van een team, een kleine familie. Dat teamgevoel is heel belangrijk binnen de brandweer. De professionaliteit is ook wat de brandweervrouwen verbindt, hun eerste prioriteit is hulp verlenen.

Heb je nog een boodschap voor dames die misschien bij de brandweer willen?Twijfel niet. Ga langs een kazerne om een kijkje te nemen en vraag of je een keertje een dienst of oefenavond mee mag draaien. Dan krijg je een goed beeld van wat het allemaal inhoud. Als je gezond bent en regelmatig beweegt kan je het aan. Je kan natuurlijk altijd extra oefenen voor specifieke testen.